براساس گزارش فاکسنیوز، این سیاره فراخورشیدی جدید HD 106906 b نام داشته و به اندازهای غولپیکر است که تمامی سیارههای موجود در منظومه خورشیدی در برابر آن ذرهای کوچک به نظر خواهند آمد. این سیاره در مدار ستارهای در فاصلهای 650 برابر فاصله زمین تا خورشید در چرخش است. به گفته محققان کشف چنین جرم عظیم و دورافتادهای سوالاتی جدید را درباره چگونگی شکلگیری این سیارهها را برانگیخته است.
به گفته ونسا بیلی از دانشگاه آریزونا دلیل شگفتی کشف چنین سیارهای این است که هیچیک از مدلهای موجود شکلگیری سیارهها و ستارهها نمیتواند وجود این سیاره را توضیح دهد. در جدید ترین نظریه پذیرفتهشده درباره شکلگیری سیارهها، گفته میشود که سیارههایی که مانند زمین در نزدیکی ستاره میزبان خود در حرکتند، از جرمی کوچک و سیارک مانند شکل میگیرند و به تدریج به جرم آنها در میان صفحه غبار و گازی که ستاره را در بر گرفتهاست، افزوده میشود اما این فرایند بسیار کندتر از آن است که بتواند سیارهای در چنین فاصله دورافتادهای را به این اندازه بزرگ و حجیم سازد.
به گفته دانشمندان این سیاره جدید تنها 13 میلیون سال سن دارد و هنوز تحت تاثیر حرارت ناشی از فرایند تولدش درحال درخشش است. از این رو محققان احتمال میدهند که شاید سیارههای غولپیکر به شیوهای مشابه با سیستمهای ستارهای دوتایی متولد میشوند. این سیستمها زمانی متولد میشوند که دو توده گازی مشابه به صورت جداگانه متلاشی میشوند و ستارههایی را به وجود میآورند و این ستارهها به اندازهای به یکدیگر نزدیکند که میتوانند کشش گرانشی دوجانبهای را به یکدیگر وارد آورده و دو ستاره در مدار یکدیگر قفل میشوند.
اما در سیستم HD 106906 ستاره و سیاره نسبت به یکدیگر تفاوت ابعاد زیادی دارند که این تفاوت اندازه در نظریه شکلگیری سیستم دوتایی ستارهای پیشبینی نشدهاست.
این سیاره با استفاده از دوربین حرارتی تلسکوپ ماژلان در شیلی کشف شدهاست و محققان برای تایید یافته خود از اطلاعات تلسکوپ فضایی هابل نیز استفاده کردند.